Επιστολή της ιδρύτριας του Πολιτιστικού Σωματείου για την Τέχνη και την Φύση «ΝΑΡΤΟΥΡΑ», Βασιλικής Κατέρη, προς τα μέλη του νέου Δ.Σ., με αφορμή τα επτά χρόνια από την ίδρυση του Σωματείου

Πριν επτά χρόνια ήταν νεογέννητο… Ως «μάνα» του έδωσα πνοή και, όλοι μαζί, από τότε έως σήμερα καταφέραμε να χτίσουμε έναν σημαντικό πυρήνα πολιτισμού με καινοτόμες προσεγγίσεις που, τόσο ο τόπος, όσο και εμείς είχε και είχαμε ανάγκη.
Σήμερα το σωματείο μας, πατώντας πια γερά στα πόδια του και ανθεκτικό σε κάθε αντιξοότητα, ατενίζει το μέλλον με το ίδιο όραμα, το ίδιο πάθος, την ίδια αγάπη για τον πολιτισμό και τον συνάνθρωπο!
Ως ιδρύτρια του Πολιτιστικού Σωματείου για την Τέχνη και την Φύση «NARTURA”, νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη και ικανοποίηση που όλα αυτά τα χρόνια είχα δίπλα μου άτομα άξια, με καθαρό βλέμμα και καθαρή ψυχή! Καταφέραμε έτσι, χωρίς διχόνοιες, να απολαύσουμε ένα υπέροχο ταξίδι εθελοντισμού που αναβάθμισε, με τον τρόπο και τη συνεισφορά του, το πολιτιστικό τοπίο της Δυτικής Μάνης, όπου και η έδρα του σωματείου.
Στο τιμόνι φέτος, για πρώτη φορά από την ίδρυσή του, άλλη καπετάνισσα… Λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, αποφάσισα να απέχω ως υποψήφια από την εκλογική διαδικασία ανάδειξης νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Όπως όλα τα μέλη, ανεξάρτητα από τίτλους, όλα αυτά τα χρόνια πρόσφερε ο καθένας ό,τι μπορούσε, το ίδιο θα συνεχίσω να κάνω κι εγώ τώρα… Όπως μια μάνα που ποτέ δεν εγκαταλείπει το παιδί της, ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα δίπλα -και με κάθε τρόπο- στα μέλη του, του Διοικητικού Συμβουλίου!
Φέτος, στην πρώτη γραμμή ανάληψης ευθυνών, αγαπημένα μέλη που στήριξαν έμπρακτα και με ανιδιοτέλεια το σωματείο μας, πλαισιώνουν επάξια το σώμα του Δ.Σ.. Σας τους παρουσιάζω κι εγώ εδώ, με ιδιαίτερη χαρά:
Πρόεδρος, η Μαρία Θεοδωρακέα, Αντιπρόεδρος, η Φένια (Φεβρωνία) Εξακουστίδου), Γραμματέας, ο Γιώργος Χιουτέας, Ταμίας, η Χρυσούλα Πετρουλέα και Μέλος, η Μαίρη (Μαρία) Χαντζέα.
Μαρία Θεοδωρακέα σε ευχαριστώ που πίστεψες, από την πρώτη στιγμή, στο όραμά μου! Σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα δίπλα μου! Σε ευχαριστώ που μπορώ να σου εμπιστευτώ το «παιδί» μου γιατί, κυρίως έμπρακτα, απέδειξες την αξιοσύνη σου και ότι το νοιάζεσαι το ίδιο με μένα για την εξέλιξή του!
Φένια Εξακουστίδου, σε ευχαριστώ που, ως από τα πρώτα στη λίστα ιδρυτικά μέλη, είσαι πάντα κοντά μας με αγάπη και νιάξιμο, σε κάθε αγώνα και δράση μας, στα εύκολα και στα δύσκολα!
Σας ευχαριστώ όλους, και τον καθέναν σας ξεχωριστά, για τη σιγουριά που μου δίνετε ότι το όραμά μου θα συνεχιστεί και θα τρανώσει, βαδίζοντας στο δρόμο που ήδη έχει χαράξει και σφραγίσει το σωματείο μας. Με σύμπνοια και ανιδιοτέλεια πάντα, κοιτώντας προς τους ίδιους ορίζοντες, με σημαία τη φιλοσοφία ΝΑΡΤΟΥΡΑ!
Ως επίλογο, θα χρησιμοποιήσω το σχόλιο που συνόδευε την πρώτη φωτογραφία -που βλέπετε και εδώ- που ανάρτησα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον μήνα που ιδρύθηκε το σωματείο μας, πριν επτά χρόνια… μια αυτοσχέδια, μικροσκοπική βαρκούλα. Έμπνευσή μου, ένα απολιθωμένο όστρακο, κολλημένο σε ένα μεγάλο βράχο στην παραλία της Καλόγριας και πανί της, ένα μικρό λευκό χαρτάκι:
«Το καράβι μας είναι μεγάλο… Το σκαρί του ανθεκτικό… Με ούριους άνεμους, που θα φυσάνε πάντα μέσα από τα βάθη της ψυχής μας, όλοι μαζί, συνταξιδιώτες στα υπέροχα ταξίδια που έρχονται!!!»
Καλό έργο αγαπημένοι μου! Είμαι δίπλα σας!

elΕλληνικά